به نقل از «فرارو»

مرگ خودخواسته پزشکان ۳ برابر دیگران

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۵۹۶۸۶

هم‌میهن نوشت: مجتمع تجاری-تفریحی نگین شیراز روزهای ابتدایی شهریورماه یکی از تلخ‌ترین روزهایش را گذراند. هنگامی که دختری جوان خودش را از طبقه پنجم این مجتمع لوکس پایین انداخت و وقتی کار از کار گذشت، تشک نجات رسید. قربانی خودکشی در شبکه‌های مجازی به دختر شیراز مشهور شد. کاربران روزهای زیادی از او روایت کردند و بسیاری پرسیدند چه اتفاقی رخ می‌دهد که یک فرد حاضر است خودش را بکشد؟ پرسش‌های مشابه با این سوال همواره در ذهن افرادی که خودکشی را در اطرافیان‌شان مشاهده می‌کنند، دیده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۱۰ سپتامبر، روز جهانی پیشگیری از خودکشی نام‌گذاری شده است. روزی که در آن متخصصان تلاش می‌کنند تا افرادی را که با افکار خودکشی دست‌وپنجه نرم می‌کنند، یاری کنند.

دانشگاه علوم پزشکی ایران، روز یکشنبه ۱۹ شهریورماه در نشستی به‌همین‌مناسبت از پژوهشگران مختلفی دعوت کرده بود تا درباره وضعیت خودکشی در ایران اطلاع‌رسانی کنند. یکی از پژوهشگران در این نشست از افزایش این رخداد در سال‌های اخیر گفت و دیگری از لزوم مداخله افراد عادی صحبت کرد. یکی از متخصصان از نتایج پژوهشی که درباره خودکشی دستیاران پزشکی انجام گرفته بود، صحبت کرد و گفت که خطر خودکشی در پزشکان حدود ۷۳/۲ درصد گزارش شده است و از سایر مشاغل بالاتر است.

«خودکشی قابل پیشگیری است.» حمید پیروی، مشاور بهداشت روان دانشگاه علوم پزشکی ایران صحبت‌های خود در نشست دیروز را با این جمله آغاز کرد. او ادامه داد که در تمام دنیا کرامت و ارزش‌های انسانی مورد تاکید است و همه دولت‌ها تلاش می‌کنند تا جان انسان‌ها را نجات دهند: «به‌طورکلی در دنیا در یک‌سال ۷۰۳ هزار نفر اقدام به خودکشی می‌کنند و به‌ازای هر ۱۰۰ مرگ هم یک‌مورد در اثر خودکشی اتفاق افتاده است.»

او گفت که اقدام به خودکشی عموماً در زنان بیشتر است، اما مرگ بر اثر خودکشی عموماً در مردان بیشتر رخ می‌دهد و این یعنی، مردان احتمالاً از روش‌های مرگ‌آورتری استفاده می‌کنند. پیروی می‌گوید ۵۸ درصد خودکشی‌ها در دنیا در سن زیر ۵۰ سال رخ می‌دهد: «۷۷ درصد خودکشی‌ها در کشورهایی با درآمد کم و متوسط صورت می‌گیرد، این درحالی‌ست که ۸۴ درصد جمعیت جهان در این کشورها سکونت دارد.»

آمارها برگرفته از سازمان بهداشت جهانی است. WHO همچنین نتیجه گرفته که خودکشی با عوامل اقتصادی و اجتماعی رابطه مستقیم دارد. این متخصص سلامت روان معتقد است که خودکشی به‌طور متوسط در جهان روند کاهشی داشته، اما در برخی کشورها روبه‌افزایش رفته است. او به آمارهای پزشکی‌قانونی که انتشار عمومی داشته، استناد می‌کند و می‌گوید روند خودکشی در ایران هم صعودی شده که یکی از دلایل آن به کرونا و افزایش اختلال‌های اعصاب و روان و افسردگی بعدازآن مرتبط است.

برنامه‌های پیشگیری از خودکشی در دنیا

آخرین مراجع به پزشک اورژانس، خودکشی کرده بود، اما زنده ماند. پزشک که آخرین ساعت‌های شیفت را می‌گذراند و قرار بود فردای همان‌روز به تعطیلات برود، مراجع پایانی را از یاد نبرد، در طول همه‌روزها به یادش بود و به فکرش رسید که برایش کارت‌پستالی بفرستد و بگوید که به او فکر می‌کند. بعدازمدتی که پزشک از تعطیلات باز می‌گردد، بیمار به او مراجعه می‌کند و می‌گوید همان لحظه که کارت‌پستال به دستش رسیده، به خودکشی فکر می‌کرده است، اما کارت‌پستال او را از این فکر منصرف کرد.

این اتفاق در فرانسه رخ داده است و نعمت‌الله جعفری، استاد روانپزشکی دانشگاه پواتیه و مدیر برنامه پیشگیری از خودکشی فرانسه آن را نقل کرد. او یکی از سخنرانان مراسم بود و در میانه‌های سخنرانی تاکید کرد که هر فرد، چیزی دارد که وابسته به آن باشد و به‌واسطه آن از خودکشی دست بکشد.

روایتی که ابتدا آن را نقل کرد، به‌عقیده‌اش از یک همیاری همگانی حکایت دارد، منشی که شاید در فرانسه کمتر دیده می‌شود: «به فکر دیگران باشیم. افراد در فرانسه بیشتر برای خودشان زندگی می‌کنند.» این روایت‌ها به ایجاد یک برنامه پیشگیری در فرانسه منتج شد. برنامه‌ای با عنوان وجیلانس که به دیگران یادآوری می‌کند ما به شما فکر می‌کنیم. او از افتتاح چند مرکز و خطوط تلفنی گفت که به‌صورت ۲۴ساعته فعال شدند و توانستند تا حدود ۱ درصد، اقدام به خودکشی را کاهش دهند.

جعفری در ادامه با استناد به آمارهای Our World In Data تاکید کرد که فرانسه یکی از کشورهایی است که خودکشی در آن زیاد است و این موضوع همواره برای انگلیسی‌ها جای سوال داشته است. این مدرس دانشگاه به آمار بالای خودکشی در پیرزنان و پیرمردان اشاره می‌کند و می‌گوید: «تقریباً بیش‌از ۶۰ درصد افرادی که خودکشی می‌کنند، بالای ۵۵ سال دارند.»

سوگ متفاوت شاهدان خودکشی

هر خودکشی‌ای که رخ می‌دهد، ۱۳۵ تا ۲۳۰ نفر دچار سوگ شدید می‌شوند. این جمله در لابه‌لای نشست روز جهانی پیشگیری از خودکشی که امسال با شعار «با عمل امید بیافرینیم» معرفی شده است، چندباری تکرار شد. احمد حاجبی، مشاور ارشد سازمان جهانی بهداشت در امور بهداشت و روان و پیشگیری از اعتیاد، سخنران بعدی مراسم، صحبت خودش را با همین موضوع آغاز کرد و از بهترین مداخلات برای بازماندگان افرادی که یک‌نفر را در اثر خودکشی از دست دادند، گفت.

این موضوع به‌عقیده او در سال‌های اخیر مغفول بوده و کمترکسی توجه داشته که چه بر سر افرادی که بازمانده خودکشی هستند، می‌آید: «اساساً سوگ برای مرگ عزیزان برای هر خانواده‌ای دردناک است، اما مرگ عزیزان بر اثر خودکشی، غیرقابل انتظار است و همین مسئله فرآیند سوگ را پیچیده و دشوار می‌کند.»

او گفت که فرآیند سوگ افرادی که کسی را بر اثر خودکشی از دست داده‌اند، طولانی‌مدت است و نوسان دارد: «فرد اساساً به‌دنبال این نیست که به زندگی قبلی بازگردد و شرایط جدیدی بسازد.» حاجبی توصیه کرد که در این شرایط به‌هیچ‌عنوان نباید قضاوتی در کار باشد و ازسوی‌دیگر نباید یک‌نسخه را برای همه پیچید: «افرادی که می‌خواهند مداخله کنند، باید دنبال پاسخ به این پرسش باشند که فردی که عزیزش را بر اثر خودکشی از دست داده است، چه می‌خواهد، چون این افراد نیازهای خود را بسیار سخت بیان می‌کنند.»

او به اقدامات ساده روزمره اشاره کرد، مثلا انجام کارهای روزمره، نگهداری از بچه: «حتی گاهی کافی است که در کنار فرد حاضر باشید و هیچ صحبتی با او نداشته باشید.» این متخصص سلامت روان گفت، فردی که در سوگ خودکشی است، هیچ توضیحی برای مرگ ندارد و بعد از گشتن به دنبال توضیح و دلیل خودکشی، بحث احساس‌گناه برای او رخ می‌دهد: «ازطرف دیگر فردی که یک‌نفر را داشته باشد که خودکشی کرده باشد، همواره خجالت و شرم را با خود یدک می‌کشد و این موضوع حتی شرایط عزاداری او را هم دشوار می‌کند.» حاجبی گفت، در این‌گروه احتمال بروز افکار خودکشی وجود دارد و به‌همین‌دلیل هم نیازمند توجه بیشتری‌اند.

اهمیت خودمراقبتی

آرزو ذکایی‌فر، مدیرکل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کل کشور، سخنران بعدی بود. او با اشاره به شعار امسال روز جهانی پیشگیری از خودکشی، یعنی ایجاد امید ازطریق اقدام و عمل، تاکید کرد که این شعار توجه همه را به اهمیت پیشگیری از خودکشی بیان می‌کند.

او از لزوم برنامه‌ریزی‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت گفت و تاکید کرد که مداخلات گاهی باید در سطح فردی، گاهی در سطح غیرفردی و ازجنس محله باشد: «ما در حوزه آسیب‌های اجتماعی همواره سراغ آسیب اجتماعی رفته‌ایم و هیچ‌گاه سراغ عوامل خطر نرفتیم؛ در پیشگیری مهم است که عوامل خطر را با دقت موردتوجه قرار دهیم.» مدیرکل پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی سازمان بهزیستی کل کشور معتقد است که تجربه نشان داده، بهترین برنامه‌ها در سال‌های اخیر رویکردهای اجتماع‌محور و جامعه‌نگر بوده است. رویکردهایی که به‌عقیده او، مشارکت فعال جامعه را در پی داشته است.

امیرحسین جلالی‌ندوشن، روانپزشک و رئیس کمیته پیشگیری از خودکشی انجمن علمی روانپزشکان ایران، سخنران بعدی مراسم، محتوای مشابهی ارائه داد و از لزوم مداخله زودهنگام افراد در کاهش خودکشی گفت: «دوست من، برادر من، همکار من، کمی افسرده است، در خودش است، گاهی حرف‌های ناامیدکننده می‌زند، گلایه‌اش از شرایط پیرامونی مثل بقیه نیست، انگار به ته‌خط رسیده است، در را می‌بندیم و صندلی‌ها را روبه‌روی هم می‌گذاریم، من یک‌جمله می‌گویم، به او می‌گویم حرف‌هایی می‌زنی که من را نگران می‌کند، راستش من نگران شما هستم، بیا باهم حرف بزنیم.» او می‌گوید خودمراقبتی و تشخیص در جامعه باب شده است و این به‌آن‌معنا نیست که عوامل دیگر مانند خدمات تخصصی اهمیت کمتری دارند.

اگر شما فردی هستید که افکار خودکشی دارید، با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.

منبع: فرارو

کلیدواژه: خودکشی قیمت طلا و ارز قیمت موبایل پیشگیری از خودکشی بر اثر خودکشی رخ می دهد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۵۹۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۸ نکته درباره‌ افکار و خطاهای شناختی/ چطور خشم خود را کنترل کنیم؟

همه انسان‌ها از استعداد لازم برای منفی فکرکردن برخوردارند. گرچه ممکن است بیماران مبتلا به بیماری‌های روان‌پزشکی یا کسانی که افسردگی، خشم، اضطراب، ترس وعشق را تجربه می‌کنند، در مقایسه با افراد عادی افکارغیرمنطقی و منفی بیشتری داشته باشند. 

افراد به‌هنجار و عادی نیز در موقعیت‌های خاص مانند زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنند، آمادگی تولید افکار منفی را دارند. بنابراین یکی از راه‌های به دام کشیدن افکار منفی، توجه به هیجانات است.

وقتی برانگیخته هستید یا زمانی که در حال گذر از مرحله‌ پیش از خشم به مرحله‌ خشم و پرخاشگری هستید، بدانید که «افکار برانگیزاننده» نقش کلیدی را بازی می‌کنند و کنترل خشم بدون مهار این افکار امکان پذیر نیست. از طرفی برانگیختگی و هیجان، در فرآیند پردازش اطلاعات تداخل ایجاد می‌کنند و سبب می‌شوند که فرد به گونه‌ای خاص فکر کند. سوگیری در پردازش اطلاعات که تحت تأثیر خطاهای شناختی است، نه تنها به خشم دامن می‌زند، بلکه فرد را از دسترسی به اطلاعات ناب نیز محروم می‌کند. اولین گام شناسایی خطاهای شناختی در فکر است. این خطاها عبارتند از:

۱- برچسب‌ها:

برچسب‌هایی مانند بی انصاف، گستاخ، احمق، سوء استفاده‌گر، رذل و... می‌توانند شما را خشمگین‌تر کنند و به همین دلیل واکنش‌های پرخاشگرانه‌ شدیدتری از خود نشان دهید. زیرا برچسب‌هایی که به دیگران می‌زنید، سبب می‌شود که دیگران را تحقیر یا سرزنش کنید و دقیقاً به خاطر همین برچسب‌ها، حق مسلم خود می‌دانید که آنها را بکوبید یا زیر سؤال ببرید. شما ممکن است حتی به خودتان برچسب‌هایی مانند از بدشانسی من است، آدمی ابله‌تر از من پیدا نکردند ، از بس ملاحظه کار هستم چنین دردسرهایی برای من پیش می‌آید بزنید.

حال وقتی به خود یا دیگری برچسب می‌زنید از خود بپرسید آیا کلی قضاوت نمی‌کنم؟ این برچسب مرا بیشتر عصبانی می‌کند یا آرام می‌کند؟ پاسخ دادن به این سؤالات می‌تواند به شما کمک کند تا برچسب زدن را متوقف کنید و برچسب ها را زیر سؤال ببرید. برای مثال ممکن است فردی در بسیاری از زمینه ها مسئولانه عمل کند اما در زمینه‌ی خاصی غیرمسئول باشد پس نمی‌توان به او برچسب کلی زد.

۲- قصد و عمد:

اگر کسی به شما وعده‌ای دهد و نتواند در زمان مقرر شده به وعده‌ی خود عمل کند، ممکن است دلایل زیادی برای این خلف وعده وجود داشته باشد اما اگر پیش خود فکر کنید که حتماً قصدی در کار بوده و فرد از روی عمد دست به چنین کاری زده است، خشمگین می‌شوید؛ زیرا احساس می‌کنید از شما سوء استفاده شده است. در این حالت نمره‌ی برانگیختگی شما در چند ثانیه از ۳ به ۱۰ می‌رسد و به سرعت به مرحله‌ی خشم و پرخاشگری می‌رسید، زیرا وقتی احساس کنید قربانی هستید و طرف به عمد خواسته است برای شما مشکلی ایجاد کند، تنها با تنبیه و حمله به طرف مقابل آتش خشم درون‌تان خاموش می‌شود. برای مثال، کسی گوشی تلفن را برنمی‌دارد و شما پیش خود می‌گویید: «عمداً گوشی را برنمی‌دارد و پاسخ تلفن مرا نمی‌دهد.»

۳- ذهن خوانی:

خواندن ذهن دیگران، عادت بیمارگونه‌ی بسیاری از انسان هاست. زمانی که هیجان خاصی را تجربه می‌کنیم، بیشتر از مواقع دیگر به ذهن خوانی دست می‌زنیم. وقتی اندکی برانگیخته هستید و میزان برانگیختگی شما به نمره‌ی ۳ یا ۴ رسیده است، تنها یک یا دو ذهن خوانی کافی است که به نقطه‌ی انفجار برسید. وقتی ذهن‌خوانی می‌کنید در مورد این که دیگران چه فکرهایی درباره شما دارند، پیش خودتان حدس‌هایی می‌زنید و سپس فرض را بر این می‌گذارید که این فرض‌ها درست است و دیگران در مورد شما این گونه فکر می‌کنند.

۴- فاجعه سازی:

فاجعه سازی از اتفاق پیش آمده یا عملکرد طرف مقابل می‌تواند شما را از نقطه‌ ۰ به نقطه  ۱۰ در مقیاس برانگیختگی برساند. فاجعه‌سازی اغلب در قالب جملات این وحشتناک است، فاجعه است و  غیرممکن است، می‌باشد.

نوع دیگری از فاجعه‌سازی «مطلق نگری» است. مطلق نگری در برابر نسبی‌نگری قرار دارد و با واژه‌هایی مانند «او همیشه... او هیچ وقت..... او هرگز...» همراه است.

طبیعی است که وقتی احساس قربانی شدن کنید، یا احساس کنید دیگری نسبت به شما ظلم کرده است و حق شما را تضییع نموده است، احساس خشم کنید و دست به پرخاشگری بزنید. برای مقابله با بزرگ‌نمایی و فاجعه‌سازی از فنون همدلی، پرس وجو، کاوش و بررسی سود و زیان استفاده کنید.

۵- دنبال مقصر گشتن:

در صورتی که با مشاهده‌ی یک رویداد ناخوشایند، درصدد یافتن یک فرد مقصر یا گناه کار باشید تا همه‌ی تقصیرها را به گردن او بیندازید، خشمگین‌تر خواهید شد و ممکن است دست به پرخاشگری بزنید. برای مثال: همه اش تقصیر اوست. اگر او دیر نمی‌کرد این اتفاق نمی افتاد.

به جمله‌ی بالا نگاه کنید و تأثیر آن را در ایجاد خشم ببینید.

۶- نتیجه‌گیری شتاب‌زده:

از یک رویداد یا اتفاق خاص، سریع نتیجه گیری می‌کنید و بر اساس آن واکنش نشان می‌دهید. برای مثال، اگر کسی به موقع سر قرار حاضر نشود، بلافاصله نتیجه می‌گیرید که شما را عمدا معطل کرده و سر کار گذاشته است. با این نتیجه‌گیری زودرس، به سرعت خشمگین می‌شوید و واکنش منفی نشان می‌دهید.

۷- پیش‌بینی منفی:

پیش‌بینی منفی رفتارهای احتمالی دیگران، می‌تواند برانگیزاننده خشم باشد. برای مثال کسی از شما کتابی امانت می‌گیرد و به موقع به شما نمی‌رساند با خود می‌گویید: «اگر با او برخورد نکنم و به اصطلاح او را سر جایش ننشانم دفعه‌ بعد هم این کار را خواهد کرد.» «اگر از من حساب نبرد به این رفتارها ادامه خواهد داد.» همان طور که می‌بینید پیش‌بینی منفی برای رفتار دیگران می‌تواند برانگیزاننده‌ی خشم باشد و سبب می‌شود واکنش منفی شدیدی از خود نشان دهید.

۸- تعمیم:

در تعمیم فرد با استفاده از کلماتی مانند «همیشه»، «هرگز»، «هیچوقت» یک رویداد را تعمیم می‌دهد. برای مثال: «دیر کردن کار همیشگی‌اش است.»

الهه ضمیری - خبرنگار تحریریه جوان قدس